Hey gidi!

Geçen pazar annemin doğum günüydü. En kocaman ağabeyim ve yengemin güzel düşüncesiyle annemin yazdığı şiirler bir araya toplandı ve bir kitap yapıldı. İçine de fotoğraflar konuldu. Biri de bu:

Bu nikah fotoğrafları. Umutlu, endişeli, düşünceli gözleri soru işaretli,  arkada taş, önde yoldaş...

Fotoğrafta görülen kıyafetin pardesüsünden lise mezuniyet kıyafetim dikilmişti. Gri muare ipek tafta..Pantolon ceket takım. Pembe ipek astarından da içine blüz. Çok  sükse yapmıştı kıyafetim.

O zamanlar başka zamanlarmış. Yokluk bile başkaymış. Annem perdelik kumaş olmadığından paraşüt kumaşından perde yaptıklarını anlatır hayıflanarak. Anne saf ipek perden varmış dediğimde şaşarak.