Pek sevdiğim arkadaşlarım bir süredir bu motiflerden örüyor. Büyükanne kareleri olarak da bilinen bu motifin adını "hanım dilendi bey beğendi" olarak bilirim. Anısı da çok gideni rahmetle anmaya sebep.
1971 yılı yazında çok sevdiğimiz kat komşumuz İrfan Teyze' yi bir trafik kazasıyla kaybettik. Annem üzüntüden uzun süre kendine gelemediyse de pek akıllı bir kadın olduğundan elini aklını meşgul etmek adına o zamana kadar eline almadığı tığı alıp bu motiflerden örmeye başladı. O yıllarda şimdiki gibi hazır alınmıyor herşey. Bizim ev beş çocuklu, dolayısı ile artan yün bol. Dolaplar karıştırıldı, yünler bulundu, çerçeve için siyah orlon alındı ve başladı örmeye. Araya bizim kazaklar gire gire kaç yılda bitirdi hatırlamıyorum ama sonuçta elimizde çift kişilik koca bir yatak örtüsü vardı rengarenk.
O örtüden hatırladığım oturma odasının ortası boşaltılıp serilen bir çarşafın üzerinde babamın motifleri yerleştirmesi, bir de üç ay süren hastalığım sırasında yanımda refakatçi kalırken kendi yatağının üzerine örtmesi. Hastane odasında bile yatak toplayıp üzerini evden getirdiği örtüyle süsleyebilen bir kadındır annem.
Annem örtüsüne baktıkça eminim ördüğü bütün o yılların anılarını hatırlıyordur her motifle tek tek. Kuzu benden battaniye isteyince başladım ben de örmeye. Başladı bile anılar motiflere işlemeye. Cumhuriyet bayramı, babamın yedi yıldır yokluğu, özlemi, 18 kömür işçisi.. İyi anılarla biter inşallah. İyi günlerde kullanılır.
